#51 "Bad Mommy. Zła mama" Tarryn Fisher

FABUŁA: Darius i Jolene Avery są szczęśliwym małżeństwem. Wspólnie wychowują kilkuletnią córeczkę, Mercy. Pewnego dnia do domu obok wprowadza się Fig. Nowa sąsiadka szybko zaskarbia sobie ich sympatię. Nikt jednak nie wie, że Fig kilka razy obserwowała i śledziła nowych sąsiadów, bo uważa Mercy za swoją własność. Co oprócz dziecka Fig będzie chciała odebrać tej rodzinie? Dlaczego dom Fig wygląda jak idealna kopia domu Averych? I czemu sama Fig nagle staje się tak podobna do Jolene? 

Jest to jedna z najlepszych książek, jakie miałam przyjemność czytać. Tak bardzo się w nią wciągnęłam, tak bardzo dałam jej się porwać i oczarować, że nie dostrzegłam w niej żadnych wad, a przecież z pewnością tu takie występują, bo przecież nie ma rzeczy idealnych. Ja jednak nie jestem w stanie wskazać tu jakichś nieścisłości czy niedociągnięć. Jedyne co mogę to pokazać wam, dlaczego warto przeczytać tę książkę.

Na samym początku muszę zwrócić uwagę na BOHATERÓW, ponieważ ich kreacja jest największym atutem tej książki i to ona sprawia, że "Bad Mommy" zachwyca swoją niepokojącą historią. 

Szczególną uwagę należy poświęcić Fig. Tarryn Fisher w sposób genialny nakreśliła tutaj postać psychopatki. To, że mamy możliwość wniknięcia w szaleńczy umysł kobiety, który wywołuje istny niepokój oraz że możemy poznać jej myśli, które są szokujące i nierzeczywiste dla zwykłego człowieka, sprawia, że czytelnikowi aż zapiera dech w piersiach. Autorka w genialny sposób odkrywa kolejne twarze Fig, uświadamiając czytelnikowi, że ta kobieta to kompletna wariatka z zaburzeniami osobowości, niekiedy nawet pozbawiona skrupułów, bez kręgosłupa moralnego, a mimo wszystko jednak osoba cholernie inteligentna i sprytna. To wszystko sprawia, że czytelnik wpada w tę historię i nie może się od niej oderwać, bo niepokój, rosnący w jego wnętrzu, nie pozwala zrobić niczego innego jak tylko odwrócić kolejną stronę i czytać dalej. Kreacja Fig  wypada tak bardzo realistycznie, że tym bardziej wszystkie jej zachowania, paranoje, sposób w jaki tłumaczy ona sobie wszystkie swoje czyny, powody, dla których zachowuje się tak, a nie inaczej stają się jeszcze bardziej przerażające. 

W dalszej części historii poznajemy Dariusa i Jolene. Autorka na ich przykładzie pokazuje, że nie zawsze to, co widać na pierwszy rzut oka, jest prawdą. Bo z jednej strony mamy kochającego, oddanego rodzinie Dariusa, z drugiej idealną Jolene, która zachwyca swoim wyglądem, posiada artystyczną duszę i jest bardzo otwartą osobą, ale kiedy Tarryn Fisher zmienia perspektywę, to wówczas okazuje się, z jakimi postaciami ma się do czynienia w rzeczywistości. Zauważa się, że każdy z bohaterów ma tę gorszą stronę, pokrytą czarnymi plamami, sprawiającą, że na pozornie idealnych sylwetkach pojawiają się rysy i niedociągnięcia. Nadaje to  historii jeszcze większej autentyczności.

Postacie w "Bad Mommy" zostały idealnie dopracowane. Żadna z nich nie jest jednowymiarowa, ale wszystkie posiadają kilka warstw, które czytelnik ma okazję stopniowo odkrywać. Cieszę się, że nic nie jej tutaj jednoznaczne, że spotkać się można ze złożonością ludzkich charakterów i z wielką pasją i zaangażowaniem poznawać ich prawdziwą naturę. Fakt, że są to bohaterowie wielowarstwowi sprawia, że nie da się ich osądzić jedynie na podstawie jednej opinii-perspektywy. Oni otwierają się przed czytelnikami w miarę upływania historii, co daje świetny, wyważony efekt.

W "Bad Mommy" panuje genialny KLIMAT! Atmosfera niepokoju i napięcia czyha gdzieś na czytelnika przez całą lekturę, wzmaga się z każdą kolejną stroną i sprawia, że podenerwowanie budzi się u odbiorcy, siejąc nutkę strachu, a nawet grozy w jego umyśle. To napięcie jest idealnie stopniowane i wprowadza do całej historii niebywały smak, nadaje jej taką charakterystyczną nutkę, która wodzi za nos i sprawia, że nie sposób oderwać się od lektury. 

Świetnym zabiegiem okazało się wprowadzenie do książki TRZECH NARRATORÓW. Na samym początku historię relacjonuje nam Fig, następnie pałeczkę przejmuje Darius, a na samym końcu wkraczamy w umysł Jolene. Każdy punkt widzenia jest bardzo interesujący, w każdym można dostrzec tę nutkę szaleństwa otaczającą bohaterów i każdy dostarcza sporej dawki emocji, co bez wątpienia jest zasługą tego, że Tarryn Fisher posiada po prostu dobry WARSZTAT PISARSKI. Nie pisze ona wyszukanym językiem, nie wlepia tu jakichś wybitnych frazesów, metafor czy złotych myśli. Posługuje się bardziej takim typowym, codziennym slangiem, co sprawia, że historię poznaje się w bardzo przystępny sposób, w ogóle nie czując się przytłoczonym czy znudzonym. Autorka potrafi przede wszystkim niesamowicie zaciekawić i wciągnąć w opowiadane wydarzenia i ten stan utrzymuje aż do ostatnich kartek. "Bad Mommy" tak naprawdę się nie czyta, ją pożera się w całości. Duży wpływ na to mogą mieć również rozdziały, które są bardzo krótkie-mają dosłownie po kilka stron. Posiadają one bardzo intrygujące, rewelacyjnie odwołujące się do treści tytuły, a do tego każdy z nich wiele wnosi do historii, przekazuje ważne treści, a nie jest tylko zbędnym zapychaczem. Wszystko jest tutaj napisane w punkt. Tarryn Fisher konsekwentnie buduje akcje, a racjonowane czytelnikowi informacje i wydarzenia zbierają się ostatecznie w piekielnie dobrą historię, która pozostaje w głowie jeszcze na długi czas po skończeniu książki.

Sama FABUŁA jest dość prosta. Poznajemy stalkerkę Fig, dzięki której wkraczamy do życia Dariusa, Jolene i Mercy i tak naprawdę od tego momentu przyglądamy się ich codziennemu życiu. Ale właśnie możliwość przyjrzenia się temu jak stalker działa, co myśli, jak prześladowanie wygląda nie  tylko od strony ofiary, ale i od strony oprawcy, jest bardzo pasjonujące. To wszystko doprawiono genialnie wykreowani bohaterami i niesamowitym klimatem i voila-ta prosta fabuła zamienia się w coś niebanalnego, w coś co wbija się zapamiętale w pamięć i zachwyca.  

Z całego serca polecam wam "Bad Mommy. Zła mama"! To książka wywołująca wiele emocji, zachwycająca pierwszorzędnie nakreślonymi portretami psychologicznymi bohaterów, niebywałym klimatem i zakończeniem , które jest bardzo dobre i które mnie osobiście bardzo zaskoczyło, sprawiając, że w głowie zrodziło mi się mnóstwo pytań, a na całą historię spojrzałam ponownie i doznałam jeszcze większego niepokoju. Oby więcej takich wspaniałych powieści w moim życiu!

Czy poznaliście już "Bad Mommy"? 

A może czytaliście inne książki tej autorki? 

Polecacie? 

Która jest waszą ulubioną?

Dajcie znać w komentarzach!

~Marta