#29 "Hobbit, czyli tam i z powrotem" J.R.R. Tolkien [Thorin, Gloin, Oin, Balin, Dwalin, Bofur, Bifur, Kili, Fili, Dori, Nori, Ori, Bombur, Bilbo]

OPIS FABUŁY:

Bilbo Bagins jest hobbitem mieszkającym w pięknej, urodziwej i spokojnej wiosce Shire. Wiedzie beztroskie, harmonijne życie w swoim domku, otoczony sąsiadami i wspaniałą przyrodą. Hobbici znani są z tego, że nie biorą udziału w niesamowitych przygodach, nie podróżują, ani nie angażują się w życie innych stworzeń spoza wioski. Wolą swoje cztery ściany, ciszę i pewne, pozbawione niespodzianek życie. 

Kiedy więc w domu Bilba pojawia się trzynastu krasnoludów i czarodziej-Gandalf, którzy informują go, że hobbit właśnie został czternastym członkiem ich wyprawy pod Samotną Górę i będzie pełnił rolę "włamywacza", a przy tym może nie wrócić do domu w jednym kawałku, Bilbo mdleje. 

Jednak krew Tuków krążąca w jego żyłach sprawia, że młody Bagins decyduje się wziąć udział w wyprawie, która okazuje się pełną niespodzianek, niebezpieczeństw, zagrożeń i wyrzeczeń przygodą. 

[CHWILA DLA OKŁADKI-zdj. powyżej]

MOJA OPINIA:

"Hobbit" Tolkiena zaliczany jest do klasyki (przynajmniej tak słyszałam), a z racji tego, że postanowiłam poznawać książki, które zapisały się w dziejach literatury i zajęły zaszczytne miejsce w zbiorach bibliotek i na listach bestselerów, postanowiłam zapoznać się z chyba najbardziej rozpoznawalnym dziełem Tolkiena. 

Dziwiło mnie to, że w tak krótkiej, bo zaledwie 314.-stronowej książeczce znalazło się materiału na trzy filmy i to na jak wspaniałe filmy! 

Słyszałam, że książkę czyta się bardzo ciężko, długo i że wręcz godnym podziwu jest dobrnięcie do ostatniej strony. Właśnie przez te pogłoski omijałam "Hobbita" z daleka przez spory kawał czasu. I wiecie co? Już nigdy nie posłucham innych ludzi! Nie rozumiem, dlaczego uważa się tę powieść za ciężką! Jest genialnie lekka!

Większość z Was zapewne zna fabułę "Hobbita", czy to właśnie przez książkę, czy przez filmy, ale jednak muszę się tutaj pozachwycać tym, co stworzył Tolkien.

Po pierwsze fantastycznie skonstruowany, nowy, magiczny świat, który zapiera dech w piersiach. Dopracowany w każdym, nawet najmniejszym szczególe! Coś czego jeszcze nie było. To dowód na to, że Tolkien dał początek niesamowitemu gatunkowi, który jest zachwycający i potrafi przenieść nas do zadziwiających miejsc. Pomimo tego, że książki J.R.R. Tolkiena powstały tak dawno temu, bo to w końcu twórczość tego autora jest bazą gatunku, to są one najlepszą definicją słowa "fantastyka". W tej książce mamy mnóstwo opisów, które działają na naszą wyobraźnię jak Harry Potter na Ginnny Weasley. Tolkien w mistrzowski sposób opisał wioskę Shire, Samotną Górę, królestwo elfów czy komnaty pełne złota i bogactw. Niezwykle obrazowo, pięknie i zachwycająco pokazał nam urokliwość i nadzwyczajność nowego świata, który wywiera bardzo efektowne wrażenie. Nie dziwię się, że w filmach znajdowało się tak wiele przepięknych ujęć i cudowne zdjęcia krajobrazów, gdyż Tolkien dał twórcom bardzo mocny fundament.

Ale chyba odeszłam trochę od tematu, bo miałam przecież mówić o fabule. Pomysł na książkę jest rewelacyjny. Ja osobiście jeszcze się z takim nie spotkałam, więc uważam go za świeży i oryginalny! Wszystkie wydarzenia wnoszą coś istotnego do książki i to sprawia, że nawet jedno słowo może okazać się kluczowe i niezwykle ważne dla przebiegu całej fabuły. Wprowadzone wątki są bardzo interesujące i śledzi się je z wielką ciekawością. Autor w przystępny sposób przechodzi z jednego zagadnienia do drugiego, nie wprowadzając przy tym niepotrzebnego chaosu i zamieszania, co mogłoby sprawić, że czytelnik byłby zagubiony. Historia Bilba i krasnoludów jest porywająca i fascynuje z każdą stroną coraz bardziej. Wprowadzenie do fabuły olbrzymów, elfów, orków, orłów, wilków i goblinów nadaje książce wybornego smaczku. Przez to cała powieść jest naładowana tą, że tak powiem podstawową i prawdziwą magią oraz fantastyką. O! Zapomniałabym o najważniejszym-SMOK!! (Pozdrawiam Amelkę ♥ )

W "Hobbicie" mamy oślizgłego, ogromnego, straszliwego, ziejącego ogniem gadzielca, który sieje postrach w całym królestwie! Smaug-nasz smok-jest po prostu taką wisienką na torcie!!! *.*

Bohaterowie są doskonale wykreowani. Nie są to puste, jednowymiarowe postacie, którym przypisana jest jedna cecha, określająca ich osobę. Każdy z nich jest dopracowany, każdemu została poświęcona uwaga autora i żaden nie został potraktowany po macoszemu. Bohaterowie zmieniają się na kartach tej powieści. Dostrzegamy ich wewnętrzną przemianę, to jak kształtuje się ich osobowość, a również to, jak ich decyzje wpływają na przebieg wyprawy i na współtowarzyszy. Niektóre z postaci ewoluują na naszych oczach. Przechodzą na ciemną stronę mocy lub na stronę dobra. Czasem muszę stoczyć walkę z samym sobą, żeby zrozumieć co jest dla nich najwłaściwszym wyborem. 

Przejdę teraz do kwestii opisów. Rozumiem dlaczego wiele osób uważa tę książkę za ciężką i trudną do czytania, a nawet nudną (to co powiedziałam na początku posta bierzcie z przymrużeniem oka). "Hobbit" bowiem to 80% opisów i 20% dialogów. Zdaję sobie sprawę, że większość ludzi opisów nie znosi i często omija je szerokim łukiem, co w tym wypadku nie mogłoby mieć miejsca, bo ominęliby oni większą część książki. Mi także z początku było ciężko wgryźć się w fabułę i historię Bilba, ale ja jestem takim fenomenem, że uwielbiam opisy i już po kilkunastu kartkach czerpałam z nich niewiarygodną przyjemność.

Każdy opis miejsca, osoby, walki, ucieczki, uczuć, a nawet pogody był dla mnie bardzo ważny i jak najbardziej potrzebny, a dodawane czasami teksty piosenek/ballad śpiewanych przez bohaterów sprawiały, że czułam tą domową atmosferę i mogłam przenieść się myślami do krasnoludów i podumać z nimi nad ogniskiem, co moim zdaniem jest cudowne. Do tego mistrzowski opis Golluma (tego "stworka" z niebieskimi oczami, który ma obsesje na punkcie pierścienia i mówi jakby miał chorobę krtani) sprawił, że aż miałam ciary na rękach i autentycznie się wzdrygnęłam, więc dla mnie to była rewelacja! 

Tak już szybciutko na koniec powiem jeszcze o jednej istotnej dla mnie kwestii. Mianowicie nie znalazłam w "Hobbicie" wątku Legolasa, Kiliego i Tauriel. Myślałam, że skoro był w filmie, to tu też będzie, ale niestety nie doczekałam się go. Ubolewam nad tym, gdyż byłby on moim zdaniem wielkim urozmaiceniem. Rozumiem jednak to, że Tolkien nie chciał wplatać do "Hobbita" wątku miłosnego (za co należą mu się wielkie brawa) i jestem wdzięczna reżyserowi, że zdecydował się go jednak umieścić (bo jestem nastolatką i lubię wątki miłosne, zwłaszcza tak poruszające). 

Taki mały, drobniutki szczegół, z którym chciałam się podzielić. 

"Hobbit" jest książką pełną magii, zaskakujących zwrotów akcji i wspaniałej przygody, która gwarantuje spore przeżycia. Powieść ta jest niezwykle wartościową i naprawdę piękną historią, z którą warto się zapoznać. Polecam Wam ją z całego serducha, jeśli tylko nie odstrasza Was ilość opisów. Naprawdę warto!

"Piętnastu ptaszkom na pięciu drzewach

Ognisty podmuch piórka rozwiewa.

Ale że ptaszki nie mają skrzydeł,

Jaki pożytek z małych straszydeł?

Czy lepiej upiec żywcem w pożarze,

Czy też udusić w ogromnym garze?

Płonie chrust i płoną liście,

Oświetlimy noc rzęsiście.

Płonie paproć i jedlina

Na uciechę dla goblina 

Ja hej!

Upieczemy, uwarzymy,

Udusimy, usmażymy,

Piórka już skwierczą ,

Oczka już szkliste,

Będą ptaszki na pieczyste. 

Tłuszczyk się topi, chrupią kości,

Goblin tańczy już z radości,

Krasnoludów banda ginie,

Goblin hula po dolinie

Ja hej!

Ja harri hej!

Ja hoj!"

(Przykład jednej z pieśni śpiewanej przez gobliny)

OCENA KOŃCOWA:

FABUŁA: 10/10

BOHATEROWIE: 9/10

STYL AUTORA: 8/10

OPRAWA WIZUALNA: 10/10

Wynik końcowy: 37/40

Czytaliście? Jak Wam się książka podobała?

A może dopiero zamierzacie lub w ogóle nie macie na "Hobbita" ochoty?

Podzielcie się opiniami w komentarzach!

Miłego wieczoru!! *.*

~Marta