#1 Porozmawiajmy o blogosferze!

W blogosferze książkowej jestem już około dwóch lat i przez ten czas zebrałam wiele spostrzeżeń, które niejednokrotnie nasuwały mi się czy to po przeczytaniu jakiegoś postu, czy komentarzu. Spisałam wiele obserwacji i kontrowersji, które walnęły mnie w twarz z mocą rozjuszonego byka, domagając się wypowiedzi i zajęcia stanowiska. 

Z pewnością w moich luźnych pogadankach nie będę wielce odkrywcza i oryginalna, bo podejrzewam, że wielu blogerów przede mną taką tematykę poruszyło, ale mam nadzieję, że mimo tego zaciekawię kogoś serią postów Porozmawiajmy o blogosferze i że chętnie podejmiecie dyskusję w komentarzach. Oczywiście taktowną, elegancką i przyzwoitą. Nie musimy ziać ogniem, gryźć, pluć i rzucać się z pazurami na każdą osobę, która ma odmienne zdanie. Kultura przede wszystkim! Konstruktywna (!) krytyka również mile widziana.

O czym dziś porozmawiamy? O typach osób w blogosferze książkowej! Dystans zalecany ;)

RZETELNI

Typ osób w blogosferze, który cenię sobie najbardziej ze wszystkich. Są to osoby pracowite, dokładne, mające dopięte wszystko na ostatni guzik. Cechują się sumiennością w pisaniu postów, ich recenzje są zawsze dopracowane, napisane z polotem i pasją, dopieszczone i starannie przemyślane. Takie osoby swoją opinią ciekawią, ich słowa zapadają w pamięć, a każde zdanie jest dobrze przemyślane i nie jest powieleniem czegoś, co już zostało wspomniane (chyba, że w krótkim podsumowaniu na końcu). Ich recenzja dostarcza konkretnych informacji, przeważa w niej własna opinia, określone zostaje stanowisko, które poparte jest dobrymi, mocnymi argumentami (Nie, nie, nie mówię o rozprawce ☺☺ ). Wchodząc na bloga takiej osoby z przyjemnością klika się w post i z zapałem się go czyta, myśląc sobie: "Rany, jak on/ona świetnie pisze. Też bym tak chciał/a.". Jeśli chodzi o udzielanie się tego typu osób w blogosferze to: wykazują się oni szczerością i zaangażowaniem przy komentowaniu wpisów innych blogerów; jeśli książka ich nie ciekawi to tak napiszą, ale nie jako jedno zdanie "Raczej nie dla mnie, pozdrawiam!", oni zawsze rozwiną swoją odpowiedź-wykażą, dlaczego książka nie trafia w ich gusta, czego się obawiają, co ich odrzuca od określonej powieści. I odwrotnie. Jeśli książka ich zaciekawi, to nie piszą tylko "Czuję się przekonany.", ale rozwiną swój komentarz o to, co ich zainteresowało, co ich najbardziej intryguje. A jeśli wypowiadają się na temat powieści, którą już czytali, to piszą, czy mają podobne odczucia co autor tekstu, w których kwestiach ich  zdanie jest odmienne, co myślą na dany temat, co sądzą o jakimś elemencie. Takie osoby na blogosferze to istny skarb!

JAJCARZE 

Osoby z niezwykłym dystansem do siebie i otaczającego ich świata. Cechują się niebanalnym poczuciem humoru lub umiejętnością stosowania sarkazmu i ironii. Ich recenzje nie dość, że są porządnie napisane, to zawierają w sobie wiele elementów żartobliwych, takich, które wywołują śmiech u odbiorcy. Osoby takie zawsze znajdą ciętą ripostę i znokautują nawet najtwardszego hejtera swoją błyskotliwością. Odbija się to w ich postach, komentarzach i wypowiedziach, które zawsze wywołują uśmiech i które przez to "pachną" oryginalnością. Każdy bowiem ma inny typ poczucia humoru. Jedni preferują czarny humor, inni żarty dość perwersyjne, a inni stare, dobre, twarde suchary, które również mogą być ich cechą charakterystyczną, cenioną przez odbiorców. 

ARTYŚCI

W gorszy lub lepszy sposób są w stanie o książce się wypowiedzieć. Stawiają jednak przede wszystkim na estetykę i piękno publikowanego postu. Dołączają do niego przepiękne, harmonijne, zachwycające zdjęcia, które często nawiązują do tematyki omawianej książki. Fotografie takie mają swój niesamowity klimat, przez co fascynują odbiorcę, który dzięki ślicznej miniaturce z chęcią klika w post. Zazwyczaj osoby takie dbają również o wygląd swojego bloga, który jest utrzymany w jednej konwencji: nowatorskiej, klasycznej lub minimalistycznej. Wszystkie te elementy tworzą świetną całość i nawet jeśli taka osoba może nie mieć lekkiego stylu pisania lub jej recenzje są dość przeciętne, to mimo wszystko jej bloga odwiedza się z dużą przyjemnością. Oczywiście ten typ nie wiąże się od razu z tym, że wpisy publikowane na blogu są gorsze, bo istnieją strony, które łączą w sobie osoby rzetelne z duszą artystyczną.

EMOCJONALNI

Recenzje takich osób to jedna wielka burza uczuć. Z każdego akapitu czy zdania biją wielkie emocje. Odbiorca czyta taką opinię i po skończeniu jej czuje się jak po obejrzeniu meksykańskiej telenoweli. Osoby takie piszą z wielką pasją, skupiają się na swoich przeżyciach, na tym, co czuły podczas lektury książki, jakie emocje dana pozycja w nich wywołała. Są przy tym bardzo szczere i autentyczne. Ich uczucia są wręcz namacalne i ma się wrażenie, że rozmawia się z taką osobą lub ogląda filmik, na którym doskonale widzi się całą jej mimikę twarzy lub jej gesty i słyszy się odpowiednio akcentowane wypowiedzi, każdy przecinek, wykrzyknik i kropkę.  

"OPISOWCY"

Recenzja składa się, załóżmy, z  czterech akapitów, przy czym trzy zawierają opis fabuły. Często znajdują się w nim spoilery lub mamy nawet do czynienia z sytuacją, w której cała książka zostaje nam streszczona z uwzględnieniem wszystkich plot twistów, wskazaniem rozwiązania zagadki lub napisaniem, kto był mordercą lub kim okazuje się główny bohater. Ostatni-czwarty-akapit to zawsze kilka słów o swoich wrażeniach i zazwyczaj zdanie typu: "Książkę polecam/ nie polecam, bo................"<---- i tu na jednym wdechu wymienia się wszystkie wady lub zalety powieści jedne po drugich bez żadnego rozwinięcia czy argumentacji. Na końcu stawia się krótkie "Polecam/Nie polecam" i to wszystko. 

To i tak jeszcze nic, bo czasami trafia się na szumnie nazwaną przez blogera "recenzję", w której jest sam opis fabuły i nic więcej. Żadnego wyrażenia swojego zdania lub oceny. Kompletnie nic.

Z "opisowcami" wiążą się "JEDNOZDANIOWCY", którzy wrzucają nam opis książki wzięty z tyłu okładki lub ze strony Lubimy czytać, ewentualnie Empiku, dodają do tego jedno zdanie, typu: "Książka mi się podobała, bo byli fajni bohaterowie, czytało się ją szybko i styl jest okej" lub "Książka mi się nie podobała, bo była nudna i irytował mnie główny bohater", po czym kończą w stylu "Czytaliście? Co sądzicie?". Owszem takie osoby wyrażają swoje zdanie, szkoda tylko, że w dwóch linijkach i bez życiowej energii. 

Jednozdaniowców można również spotkać wśród komentujących. Takie osoby zawsze, niezależnie od rodzaju posta, jego tematyki czy długości, zostawią pod nim tylko jedno zdanie. Zawsze! 

"BO TAKOWCY"

Ich recenzje nie są wielce wyszukane, dokładne i dobrze napisane, ale  na szczęście nie zawierają samego opisu fabuły. On ogranicza się tylko do krótkiego zarysowania historii. Takie osoby zwracają już większą uwagę na wyrażenie swojego zdania, określenie czy książka im się podobała, czy wręcz przeciwnie. Nie umieją jednak w ogóle uzasadnić swojego stanowiska. Niby piszą, że jakaś powieść im się podobała i powiedzą dlaczego, ale jeśli chodzi o jakieś szczegóły lub rozwinięcie to jest cisza *usłyszcie cykanie świerszczy* Przykład (kursywą jest zaznaczony omawiany typ osoby): 

-Styl mi się podobał.

-Dlaczego?

-...

****

-Bohaterowie byli fajni.

-Dlaczego?

-Eeee........

****

-Książka wciągnęła mnie od początku.

-Dlaczego?

-Bo....jest wciągająca.

****

-Polecam!

-Dlaczego?

-Bo tak!

No właśnie przy takich postach ma się wrażenie, że jedyną odpowiedzią nasuwającą się blogerowi są dwa słowa: "Bo tak".

NIEZDECYDOWANI

Piszą tak, że po ich recenzjach ma się w głowie totalny mindfuck. Nigdy nie są w stanie jednoznacznie się wypowiedzieć. Jedno ich zdanie przeczy drugiemu, aż w końcu taki bloger sam wykłada się na własnej recenzji. Przykład: "Z jednej strony książka mnie nudziła jak jeszcze żadna inna. Miała nieciekawe, zbędne opisy, papierowych bohaterów i drętwe dialogi. Nic się tu nie działo. Ale z drugiej strony wciągnęłam się w jej lekturę od  pierwszych stron. Wszystko za sprawą świetnej akcji i niesamowitych scen pełnych emocji." No........ Powiem, że to wygląda jak lekkie rozdwojenie jaźni (just kidding, bro). Tak samo wyglądają komentarze takich osób. Z jednej strony książka totalnie trafia w ich gusta i po prostu muszą ją przeczytać, ale z drugiej strony nie podoba im się to, to i to, więc nie wiedzą czy sięgać po daną powieść. O Boże!!! Weź tu z takim małżeństwo, a umrzesz, bo nie będzie obiadu-trudno bowiem zdecydować, czy dziś jest odpowiedni dzień na schabowy z ziemniakami i mizerią czy może na gołąbki w sosie pomidorowym.

WSPÓŁPRACUJĄCY

Aj, teraz się zacznie. Często trafiam na blogi osób, które współpracują z wydawnictwami lub autorami i są one bardzo dobrze prowadzone, ocierają się nawet o te "rzetelne". Częściej jednak zdarza mi się tak, że wchodzę na bloga jakiejś osoby i pierwsze, co rzuca mi się w oczy, to wcięcie z boku/góry/dołu z nagłówkiem "WSPÓŁPRACUJĘ Z:" i pod spodem znajduje się milion pięćset sto dziewięćset logo wydawnictw. Klikam w recenzję na takim blogu, w jedną, drugą, trzecią, dziesiątą i każda ocieka miodem i przepełniona jest zachwytami nad jakąś książką zafundowaną przez takie i takie wydawnictwo. Sprawdzam dalej, a tak za każdym cholernym razem. Wiarygodność takiego bloga i ukazujących się na nim opinii spada gwałtownie na łeb na szyję, uderza głową o krawężnik i zabija się...w moich oczach. I już pół biedy, jeśli takie recenzje są nawet porządnie napisane, pomimo tego, że są podejrzliwie niewiarygodne, jakoś to przeżyję. Najgorzej jest wówczas, kiedy znów brakuje argumentacji, jakiegoś uzasadnienia, jest tylko opis i jeden wielki monolog: "Książka jest okej, bo ma dobry styl, spoko bohaterów, humor i szybką akcję. Polecam. A wydawnictwu X dziękuję za egzemplarz." I ja rozumiem, że ktoś może być mało wymagający w stosunku do książek, nie ma wobec nich jakichś większych wymagań i łatwo go zadowolić, ale nie sądzę, żeby powieści z każdego możliwego gatunku-KAŻDEGO-trafiały w gust takiej osoby. 

REKLAMUJĄCY

Ten zwrot odnosi się bardziej do komentujących, a nie do piszących recenzje. Mianowicie, chodzi o to, że "reklamujący" pisze komentarz odnoszący się do posta jakiegoś blogera-zazwyczaj krótki, zwięzły i na temat-po czym zaczyna reklamować swojego bloga. Rozumiem, że można napisać "Zapraszam do siebie. Jest nowa recenzja.", ale wklejania całego akapitu, nawet jeśli krótkiego, ale wklejanie go z zalążkiem własnej opinii na temat książki, a potem zaproszenie na recenzję, której fragment mieliśmy "przyjemność" przeczytać, jest już trochę nachalne i niesmaczne. Przekracza granicę, do której można się reklamować, bo ja jako właściciel bloga, czytając taki komentarz, mam wrażenie, że został on napisany na tzw. "odpierdziel" i jego jedynym celem jest to, by zrobić sobie reklamę. 

"ILOŚCIOWCY"

Zwrot również odnoszący się do komentujących. Ten typ odwiedza, załóżmy, pięćdziesiąt blogów dziennie i pod każdym zostawia komentarz, ale po co się wysilać i czytać recenzje, skoro można napisać po prostu jakiś banalną frazę i iść dalej. Masz takie podejście? Spoko. Ale może najpierw sprawdziłbyś przynajmniej, czy książka, o której autor bloga pisze, spodobała się osobie wypowiadającej, czy nie. Bo jeśli ja znajduję, czysto hipotetycznie, komentarz pod postem:  "Zaciekawiłaś mnie. Muszę przeczytać tę świetną książkę." i tak patrzę na mój post, a tu brak jakichkolwiek pochwał dla danej pozycji, znegowałam coś z góry na dół, a jakaś osoba mi mówi, że przekonałam ją moją wspaniałą recenzją, to coś tu chyba jest nie tak. 

Oczywiście nie można wszystkiego w szufladki włożyć, pogrupować i zamknąć. Jak zawsze znajdą się wyjątki od reguły. Nie jest powiedziane, że należy się tylko do jednej kategorii, można być opisowym artystą, niezdecydowanym reklamującym lub jakimkolwiek połączeniem wymienionych przykładów. Nic nie jest tylko czarne albo tylko białe. 

Dajcie znać, z którymi typami spotkaliście się i czy któryś z wymienionych przez was przykładów was irytuje lub doświadczyliście go na własnej skórze. Dyskusję czas zacząć! (To brzmi prawie jak "Happy Hunger Games :D )

~Marta