#39 "Kasacja" Remigiusz Mróz

OPIS FABUŁY:

Syn biznesmena-Piotr Langer-zostaje oskarżony o zabicie dwóch osób. Wina wydaje się oczywista, bowiem potencjalny morderca spędza 10 dni zamknięty w swoim mieszaniu z ciałami ofiar. 

 Sprawę prowadzi Joanna Chyłka, pracująca dla bezwzględnej, warszawskiej korporacji. Pomaga jej młody aplikant-Kordian.  

Tymczasem ich klient zdaje się prowadzić własną grę, której reguły zna tylko on sam. Nie przyznaje się do winy, ale też nie zaprzecza, że jest mordercą.

MOJA OPINIA:

"Kasacja" to moje kolejne udane spotkanie z twórczością Remigiusza Mroza. Po przeczytaniu "Trylogii z komisarzem Forstem", która była czymś rewelacyjnym i nadzwyczajnym oraz po zapoznaniu się z "Wotum nieufności"-pozycją tak świetną i zaskakującą, że do tej pory brak mi słów (dlatego recenzja jest nadal w przygotowaniu)-postanowiłam sięgnąć po najbardziej zachwalaną serię Mroza, mianowicie po cykl z Joanną Chyłką. 

Bez zbędnego przedłużania i marnowania waszego czasu przejdźmy już do konkretów, czyli do moich OCH-ów i ACH-ów nad pierwszym tomem serii-"Kasacją".

Myślę, że największe wrażenie wywarli na mnie bohaterowie i to właśnie od nich rozpocznę dzisiejszą "recenzję".

Postać Joanny Chyłki to mistrzostwo świata. Autorowi należą się brawa na stojąco, gratulacje i podziękowania za wykreowanie tak genialnej bohaterki. Joanna to kobieta z mocnym charakterem, silną osobowością i żelaznymi zasadami. Ma zdolności władcze i przywódcze, kieruje ludźmi i doskonale zna się na organizacji. Nie da sobie w kaszę dmuchać, broni swoich interesów i jasno określa zadania podwładnych. Kobieta nie boi się pokusić o złośliwą, często niegrzeczną uwagę, nie sili się na łagodny ton lub piękny język, w niektórych sytuacjach słowa padające z jej ust są przepiękną wiązanką najbardziej soczystych przekleństw polskiego języka. 

Nigdy nie chciałabym wdać się z Joanną w utarczkę słowną, bo po pierwsze od samego początku byłabym na straconej pozycji, po drugie Chyłka zgasiłaby mnie już w pierwszych dziesięciu sekundach kłótni, a po trzecie nie wiem, czy wyszłabym z tego starcia w jednym kawałku. Mówiąc kolokwialnie Chyłka ma więcej jaj niż niejeden mężczyzna i nie boi się pokazać swojej prawdziwej natury, przeciwstawić się komuś lub wyrazić własnego zdania. Ale żeby nie było Joanna to nie żaden tyran, który nie liczy się ze zdaniem innych, to nie żadna przemądrzała i wyniosła kobieta, tylko osoba o wielkiej inteligencji i mądrości. Prawniczka jest bystra, oczytana i w jednym palcu ma cały kodeks prawa karnego, który wyrecytowałaby jednym tchem nawet o trzeciej rano. 

Po skończeniu "Kasacji" stwierdziłam, że to Chyłka "robiła" tę książkę od początku do końca. Jej osoba gładko prowadziła nas przez karty powieści, wprowadzając nas do prawniczego świata i pokazując nam ten świat od drugiej strony. Mówiąc o Chyłce, nie da się nie wspomnieć o jej ciętym języku i wypowiedziach, które znajdziemy na kartach "Kasacji". Uwagi Joanny lub jej powiedzenia były tak zabawne, rozśmieszające i rubaszne, że niejednokrotnie wybuchałam gromkim śmiechem podczas lektury. Humor w książce, zapewniony przez Chyłkę , jest pierwszorzędny!

Kordian Oryński (Zordon) to, jak na razie, dla mnie człowiek-zagadka. Nie wiem, co mam o tym bohaterze myśleć, nie wyrobiłam sobie na jego temat konkretnego zdania i nie potrafiłabym go określić w trzech słowach (tak jak Chyłki na przykład). Nie zmienia to jednak faktu, że postać Zordona jest bardzo dobrze wykreowana. Aplikant ma, moim zdaniem, świetne zadatki na to by za kilka lat stać się drugą Joanną Chyłką. Mężczyzna już ma swój charakterek i zasady, i może w porównaniu z charakterem swojej przełożonej wypada on łagodniej, ale umówmy się-przy Chyłce nawet Voldemort wypada delikatnie. W książce Zordon jest niezwykle ważną postacią, bo dzięki niemu sprawy przybierają bardzo ciekawy obrót. Działania Kordiana wprowadzają trochę zamieszania do "Kasacji", dzięki czemu w książce dzieje się i to dość dużo.

Ostatnim bohaterem, o jakim pragnę wspomnieć, jest Kormak. Postać drugoplanowa, ale tak samo ważna jak Chyłka czy Zordon. 

Chcesz dowiedzieć się, na którym cmentarzu, w której alejce i w którym rzędzie jest pochowany trup? Zadzwoń do Kormaka! Chcesz wiedzieć, u kogo dostaniesz najlepszego gandalfa białego? Idź do Kormaka! Chcesz wiedzieć, co właśnie twoja mama gotuje na obiad? Zadzwoń do Kormaka! Taaaa, ten gość to jest jakiś cyborg i chodząca Wikipedia. Kormak to postać niezwykle ważna dla fabuły, gdyż to właśnie ona, celowo czy też nie, burzy względny spokój na ostatnich stronach książki i sprawia, że na całą historię patrzmy zupełnie innym wzrokiem. Kormak to bohater, który bez cienia wątpliwości zasługuje na uwagę czytelników.

Remigiusz Mróz wykreował bardzo silne charaktery. W "Kasacji" nie znajdziemy bohaterów, którzy byliby ciepłymi kluskami, jakimiś ślamazarami i nieudacznikami. Może to oznaczać tylko jedno-w środowisku prawniczym nie ma miejsca dla mięczaków.

"Kasacja" to thriller prawniczy napisany na bardzo wysokim poziomie, powiedziałabym nawet, że na poziomie światowym. Fabuła powieści jest dobrze przemyślana, wydarzenia następują w odpowiedniej kolejności po sobie, nie ma tutaj jakichś niedomówień lub zagmatwań. Pomimo tego, że Remigiusz Mróz pisze o kwestiach nowych dla zwykłego, przeciętnego czytelnika, który na co dzień nie ma styczności ze środowiskiem prawniczym, z kancelariami lub kodeksem prawnym i paragrafami, to nowe informacje nie są przytłaczające i trudne do zrozumienia. Autor tłumaczy wszystko w przystępny, łatwy sposób, unikając języka naukowego, jeśli to możliwe i starając się przedstawić nieznane fakty i pojęcia w sposób zrozumiały. Zabiegi te są bardzo skuteczne, gdyż dzięki temu w "Kasacji" nie ma kwestii nieklarownych, a zagadnienia związane z prawem szybko stają się czymś naturalnym, przez co czerpie się dużą radość z czytania, jednocześnie przyswajając wiedzę z dziedziny prawa. 

Jeżeli chodzi o wątek z zabójstwem i sprawą Piotra Langera, to kolejny raz Remigiusz Mróz pokazał, że w jego książkach nigdy nie będzie tak jasno i przejrzyście, jeśli chodzi o morderstwa. Cała sprawa prowadzona przez Chyłkę i Zordona intryguje i jednocześnie jest jedną wielką niewiadomą. Przez całą książkę do historii wplatane są stopniowo nowe wątki i fakty, które nie tylko wprowadzają wiele do tematu Langera, sprawiając, że obrona oskarżonego jest dla prawników coraz trudniejsza, ale również konsekwentnie nadają rytm akcji, dzięki czemu tempo wydarzeń jest idealnie wyważone. Punkt kulminacyjny nie jest tak mocny i dobitny jak ten w "Ekspozycji" czy "Przewieszeniu", ale nie zmienia to faktu, że rozwiązanie całej historii jest zaskakujące, a nawet szokujące. Remigiusz Mróz ponownie objawia nam swój geniusz i sprawia, że nad powieścią mimowolnie się zastanawiamy, rozważając poszczególne działania bohaterów.

Kiedy sięgałam po pierwszy tom cyklu, myślałam, że wszystkie części są ze sobą powiązane w ten sposób, że wydarzenia z "jedynki" będą wyjaśniane dopiero w "dwójce", "trójce" itd. . Obawiałam się tego, bo ileż można ciągnąć jedną sprawę, musi stać się to w końcu monotonne i nieciekawe. Dlatego bardzo ucieszyłam się, że "Kasacja" ma zamknięte zakończenie. Nic nie wskazuje na to, że Remigiusz będzie ciągnął sprawę Langera w pozostałych częściach i chwała mu za to. Historia jest zakończona i czytelnik może śmiało skończyć lekturę na tym tomie, bo wszystko będzie dla niego jasne. 

"Kasację" Remigiusza Mroza, jak się łatwo domyślacie i z pewnością wnioskujecie po mojej recenzji, serdecznie Wam polecam. Książka posiada ciekawą fabułę, świetnie wykreowanych, silnych bohaterów i niepowtarzalny klimat. 




Czytaliście? Jak wrażenia?
A może dopiero planujecie?
Dajcie znać w komentarzach! :*

~Marta